مونس های روحی ویدا

زندگی آرزویی است که هر لحظه از اندیشه تو می گذرد

مونس های روحی ویدا

زندگی آرزویی است که هر لحظه از اندیشه تو می گذرد

تو خودت نور جهانی

باسلام ، سپاس و شادمانی  

این روزها روی این ذهنیت بیشتر تمرکز کردم که :   

 

دیگرانی نیست ... 

همه انعکاس خود من هستند . 

  

تصور کن که هر شخصی در این دنیا به روشن شدگی رسیده است به جز تو . همه آن ها آموزگاران تو هستند ، هر کدام فقط آن کارهای درست را برای کمک به تو می کنند تا شکیبایی کامل ، شناخت کامل و شفقت کامل را یاد بگیری  ...

  

مردم را همانگونه که هستند بپذیر . بی هیچ قضاوتی . 

آنان اینچنین هستند و تو کیستی که بگویی آنان درست هستند یا نادرست ؟ 

اگر دیگران در خطا باشند رنجش را می کشند و اگر برحق باشند برکتش را میبرند . 

ولی تو کیستی که محکوم کنی ؟ 

  

 

روی این مفاهیم متمرکز شدم و دلم می خواد دریافت خوبی ازش داشته باشم . یعنی دلم می خواد که مفهوم یکی بودن تبدیل به "جان "بشه  .

ماجرا اونجایی برام سختتر میشه که اونی که برات خیلی عزیزه یه جنبه ای از خودت رو برات نقش بازی می کنه که کنار اومدن باهاش سخت میشه .  

واقعیت چیزی جز این نیست که همه عالم هستی شکلی از این " من وجودی " هست که داره به واقعیت مادی و احساسی تبدیل میشه  .

و اینو بازم به خودم یادآوری می کنم که : 

تــو خــودت نــور جــهانی ، بــه خــود آی

نظرات 1 + ارسال نظر
مبینا چهارشنبه 11 اسفند 1395 ساعت 16:46

امکان ثبت نظر جدید برای این مطلب وجود ندارد.