در ابتدا کلمه بود

باسلام ، سپاس و شادمانی 

امروز روز خداست ، روزی نیکو ، می دانم تمامی فعالیت های امروز من متبرک و عالیست . 

معجزه کلمات حقیقتا" اعجاب انگیزه . هر زمان که حس می کنم سطح انرژی ام داره پایین می آد شروع می کنم به تکرار عبارات تاکیدی ... صبح ها که به رسم عادت چندین بار عبارات مورد علاقه ام را تکرار می کنم و دقیقا همین موقع هست که یه لبخند بزرگ روی لبهام جا می گیره .

من فرزند دولتمند پدری بخشنده و نیکوکارم  

این جمله جانی تازه بهم می بخشه و حمایت بزرگتری مهربان را می تونم احساس کنم . بزرگتری که بدون قضاوت مراقبم هست . یک مهربان مراقب .  

گاهی پیچیدگی ها و خستگی های زندگی خواب را از چشمانم می گیره ، برای همه ما این اتفاق می افته ... این وقت ها با هر دم ، کلمه عشق را وارد بدنم می کنم و با بازدمم ، تصور می کنم که ترس هایم را خارج می کنم و بعد از آن فقط و فقط کلمه عشق است که با شکل های متفاوت و زیبایش در ذهنم جای گرفته و به خوابی آسوده فرو می رم ... با خودم می گویم چقدر خوب شد که ما کلمات را داریم ، با کمک آنها قالب می گیریم و برای خودمون حدودی تعیین می کنم . حدودی که می تونه بهمون آرامش بده و دوباره سرشارمون کنه از زندگی.