باسلام ، سپاس و شادمانی
باگذشت هفت ماه از آغاز سال ،برگ درختها با آرامش کامل ، تن پوش سبز را به کناری می ذارن و با رنگهای قرمز و زرد و نارنجی رنگین می شن . برگ درخت ها به سن میانسالی خودشون رسیدن .
تو این سن ها آدم بیشتر درگیر زندگی کردنه تا امید و آرزو داشتن .
حالا دیگه عشق در زندگیت حل شده و همسرت و بچه هات سهم خودشون را از احساسات این دوره از زندگیت ، برمی دارن و آنچه که برات باقی می مونه دوست داشتن آرزوهای کهنه شده تو هستن که تا حالا فرصت رشد پیدا نکردن
این وقت ها دیگه بسختی خودت را جلو می کشی ، چون هورمون ها کار خودشون را انجام می دن و چیزی بنام شور و اشتیاق را در وجودت کمرنگ می کنن .
شبیه مادربزرگ ها صحبت کردم . واقعیت اینه که این دوران تو را آماده می کنه برای زمستان . ولی من همیشه درختهایی از جنس همیشه سبز را در پارک ها می بینم . هر میانسالی باید اول انتخاب کنه که می خواد سرو همیشه سبز باشه و یا اینکه برهنگی را می پسنده و چقدر خوبه که ما آدما قدرت انتخاب کردن را داریم .