ما به اینجا آمده ایم تا کار خداوند را ادامه دهیم ....
اگر دنیا کامل بود ؛ حقه ای جادویی بدون هیچ گونه معنا یا فرصت آموختن ؛ کار کردن و خلق کردن بود .
شما اجبار ندارید ابرها را از بین ببرید تا آسمان را ببینید .
کافی است بخاطر داشته باشید که شما آسمــــانیـــــد .
پرتویی که به شما تعلق دارد پرتـــــــو شــــــــادی است .
هر کاری که انجام می هید ؛ تنها به یک هدف است و آن این که به شما لحظات سرور و شادی عطا کند .
شاد شوید .
بیش تر سرور کنید .
بیش تر تحسین کنید .
همه چیز نیکوست .
انسان های هم فرکانس همدیگر را پیدا می کنند ...
حتی از فاصله های دور ...
از انتهای افق های دور و نزدیک ...
انگار جایی نوشته بود در یک مدار باشند .
یک روزی ؛...
یک جایی است که باید با هم برخورد می کنند ... آنوقت ؛ میشوند دوست ؛ میشوند رفیق ؛ اصلا می شوند هم شکل
حرفهایشان میشود آرامش
خنده هایشان ؛ کلامشان می نشیند روی طاقچه دلتان
نباشند دلتنگشان میشوی !
و از هم خاطره می سازند .
و یادمان باشد ..... : حضور هیچ کس اتفاقی نیست !