خواب آلودگی روح

با سلام سپاس و شادمانی  

یه نوع خواب زدگی وجود داره که من اسمش رو خواب زدگی روحی می ذارم . 

بخاطر عادت هامون و تکرار روزها و رفتارها ، دچار این خواب زدگی میشم  .

عادت می کنیم ، دلبسته میشیم و بعدش دچار ترس از ترک عادت هامون میشیم . همینه که روزها می گذره و می گذره و ما همونی هستیم که همیشه بودیم . 

یعنی توی باورهامون ، توی رفتارهامون تغییری ایجاد نمی کنیم . رشد نمی کنیم . 

و اون آگاهی گرد و خاک گرفته رو با دستمال زنده مانی ، شفاف نمی کنیم   

 

یه وقت متوجه میشی اونی که نقش یه شخصیت قربانی رو داره ، سالهای سال توی همون نقش ، گیر کرده . اونی که برای رسیدن به هدفی یاد گرفته که کشان کشان و یا با خزیدن جلو بره ؛ هنوز چیزی از دویدن و پرواز نمی دونه.

اینا همه یعنی اینکه تو در خواب آلودگی روحی بسر می بری .  

تلنگرها می آن و می رن ،می خوان یه موجی توی این دریای خسته وجود، ایجاد کنن ، ولی تو هنوز خوابیدی!   

زندگی جذابه و جذابیتش به شکلی هست که آدم رو سحر می کنه . هیپنوتیزم قدرت و دارایی و نداری هات می شی .

من به این مسئله ایمان دارم و سعی می کنم مدام خودم رو چک کنم ، در چه حالی هستم ، کجا هستم ، آیا مسیرم درسته ، چطوری می تونم بهتر و درستتر رفتار کنم ، چه هیجاناتی رو می خوام تجربه کنم ، و چه آرزوهایی رو می خوام زندگی کنم و و و

خدا جون نکنه یه وقتی خواب بمونم و از این فرصت قشنگ بودن ، درست استفاده نکنم .