باسلام ، سپاس و شادمانی
انسان در فرصتی که برای زندگی کردن داره ، باید "معنایی را برای بودنش " خلق کنه و چه بهتر که معانی برتر را پیدا کنه و مشغول آفرینش اونها بشه
چیزهایی شبیه شادمانی ، عشق ، آرامش و زیبایی
ما با هدفهای کوچک و بزرگی که برای خودمون ایجاد می کنیم ، کار آفرینش را انجام می دیم مثلا" : هدف ساخت یه خونه و معنایی که بهش می دم ، مکانی برای آرامش ، زندگی درکنار خانواده و خلق زیبایی .....
برای رسیدن به خواسته ، مسیری باید طی بشه و از انرژی آدمای زیادی استفاده میشه و این مابین الگوهای ذهنی و تربیت شده هم به کمکمون می آد مثلا" برای خودم معیار می ذارم که این کار ساخت و ساز را با آرامش انجام می دم ، پول برکت به راحتی دستم می رسه تا بتونم کارم را انجام بدم و در نهایت در زمان مناسب خودش یه خونه خوشگل را تحویل می گیرم .... یعنی در طول مسیر یه اعتماد عمیق و محکم به نیروی حمایت کننده خداوند دارم .
در مثالی که زدم هدف مشخصه و باورها محکم ... دراینجا کلی معنای زیبا خلق میشه ولی اگه شما هدف نداشته باشی و یا باورهای درست و محکم نداشته باشی ، جذب نیرویی بنام هوشیاری جمعی میشی .
و اگه بخوای بدونی هوشیاری جامعه انسانی در حال حاضر در چه وضعیتی هست کافیه که به رسانه های جمعی نگاه کنی . دید "قالب و برتر "اغلب برنامه های تلویزیونی ، اخباری از ترس ها ، خشونت ، حس های نامطلوب و سرگرمی های مبتذل هست . همان هایی که برای نگاه کردن بهشون نیازی به فکر کردن نداری و در نهایت حال تو را خرابتر می کنن و روزت را به شب می رسونن .این همون هوشیاری جمعی هست که مثل یه گرداب ، لحظه های عمر باارزشمون رو حروم می کنه .
روزگارما ، بهترین دوران برای خوب زندگی کردنه ، پیشرفت تکنولوژی در حد متعادل و مناسبه و زمین در شرایط زیست محیطی تقریبا مناسبی قرار داره ، پس تا دیر نشده به خودمون بیاییم و مراقب انسانیت انسان و زمین دوست داشتنی خودمون باشیم .