مونس های روحی ویدا
زندگی آرزویی است که هر لحظه از اندیشه تو می گذردمونس های روحی ویدا
زندگی آرزویی است که هر لحظه از اندیشه تو می گذردهنر درمانی
جدیدا" کتابی با عنوان هنر درمانی خوندم . نوشته دانیل براون ترجمه مهدی وهابی .
در قسمتی از کتاب نوشته شده :
" وقتی در هنردرمانی به بررسی نحوه نگاه تان به خود و دنیا می پردازید ، درمان وضعیت بهتری می یابد . هنرمند چه با خمیر کار کند ، چه با کلمات و چه با کلیدهای پیانو ، دنیای نمادینی می سازد که آزاد کننده عواطف و عقاید اوست .
همه ما نمادهایی داریم که بازتاب دهنده افکار و احساسات ما هستند ، به عنوان مثال غروبی زیبا شاید معنای آرامش یا غم را بدهد .
تمام درمان ها بر تغییر نمادها یا معانی آنها در ذهن شما متکید .
و خلاصه اینکه درمان به کمک هنر در دو مرحله صورت می گیره :
1- توجه کردن به نماد
2- تحول نماد "
این کتاب تمرینات خیلی جالبی داشت که من واقعا دوست داشتم مثل اینکه بهمون یاد می داد برای هر احساس و یا کلمه ، یه تصور یا نماد در ذهنمون درست کنیم و یا اونو نقاشی کنیم .
اگه یه تصویر یا موزیک برامون نمادی از غم داره و فضای سنگین ایجاد می کنه ، تغییرش بدیم و با این تغییر ، حسمون هم تغییر خواهد کرد .
چند روز پیش بطور اتفاقی کلاس یوگای من با یه کلاس تخلیه هیجان ادغام شد . از اینکه می تونستم تجربه جدیدی داشته باشم خوشحال بودم . در اونجا هدف این بود که با تولید آوا و حرکات بیشتر ضربه ای ، هیجانات درونی خودمون رو خالی کنیم و مربی می گفت هر کس آوای مخصوص به خودش داره ، آوای خودتون را پیدا کنید .
داشتم فکر می کردم چقدر خوبه که آوای درونی من زیبا باشه ، دوست دارم خالق زیبایی باشم و با هنر درمانی ، یاد می گیریم که هیجانات و احساسات خودمون را به زیبایی تبدیل کنیم .
چیزی که آخر کلاس مربی بمن گفت این بود که ازت متشکرم که ما را قضاوت نکردی . در کتاب هنر درمانی هم دقیقا" همینطور گفته که : " در تمام مدت درمان با هنرها ، از نقد کردن خود و دیگران بپرهیزید . داشتن نگرشی بدون پیش داروی ، حیاتی است "
درود و سپاس از مطالب خوب این وبلاگ و زحمات شما .
ولی به شخصه اعتقاد دارم که شادی و غم هر دو لازمه ی زندگی بشری هستند ...
فکر کنید وقتی متالم و ناراحتید ... یکی بخواد با موزیک شاد از این وضع خارجتون کنه ... غم و شادی هر دو نیاز به همدلی دارند ... و گاهی که آدم همدلی پیدا نمی کنه یه آهنگ غمگین یا شاد می تونه آروممون کنه .
عذر خواهم از یاده گویی . و باز هم سپاس
سلام بسیار زیبا نوشتید و منم با شما هم عقیده هستم . در متنی که نوشتم هدفم این بود که توجه داشته باشیم موسیقی "عبارات تاکیدی با بار منفی" نداشته باشه ... این خیلی مهمه .... وگرنه مسیقی تسلی بخش و آرام می تونه خیلی هم خوب باشه . بشرطی که بهش عادت نکنیم ... چون همانطور که همیشه می گم حس اصلی و واقعی ما انسانها شادمانی و حسی سبکه ، درست مثل یه نوزاد .... لازمه در مواقع اندوه به خودمون کمک کنیم تا سطح انرژی مون سریع تر بالا بره
شاد و پربرکت باشید