صمیمیت ؛ یعنی آن که همه سپرهای خود را کنار می گذارید و بدون هیچ قید و شرطی ؛ در لحظه حال آرام می گیرید .
شما دوست جهان می شوید و جهان هم دوست شما می شود .
به جای آن که در برابر رویدادها مقاومت کنید ؛ به استقبال آن ها می روید .
در جهت موافق باد قرار می گیرید و اجازه می دهید که هستی ؛ بنیادی ترین نیازهای شما ؛ یعنی نیازهای روح تان را برآورده سازد .
افراد مهربان و بی مهر ؛ افرادی که مطابق انتظارات شما رفتار می کنند و آن هایی که نمی کنند ؛ همه و همه را به صورت هدایا و فرصت هایی برای بررسی ؛ شناخت بیشتر و دگرگونی خود می بینید .
مسئله این نیست که چگونه دیگران را تغییر دهید , بلکه آن است که چگونه خود را دگرگون کنید تا تجربه های دردناک را تکرار نکنید .
هنگامی که صمیمیت را به زندگی می آورم :
دوست جهان می شوم و جهان هم ؛ دوست من می شود .
به استقبال رویدادها می روم و در برابر آن ها مقاومت نمی کنم .
انرژی در حالت عشق و اعتماد ؛ دستگاه انرژی مرا ترک می کند .
قدر خود و دیگران را می دانم.
سلام
مطلب زیبایی بود
ولی من منظورت از انرژی در حالت عشق و اعتماد ؛ دستگاه انرژی مرا ترک می کند رو متوجه نشدم
سلام عزیزم
عواطف ما یا در حالت ترس ایجاد میشن و یا در حالت عشق
در حالت ترس ؛ احساسات ما منفی مثل حسادت . تنفر وووو
درحالت صمیمیت احساسات ما توام با عشق و مثبت است .