تجربه صمیمیت

صمیمیت ؛ یعنی آن که همه سپرهای خود را کنار می گذارید و بدون هیچ قید و شرطی ؛ در لحظه حال آرام می گیرید . 

شما دوست جهان می شوید و جهان هم دوست شما می شود . 

به جای آن که در برابر رویدادها مقاومت کنید ؛ به استقبال آن ها می روید . 

در جهت موافق باد قرار می گیرید و اجازه می دهید که هستی ؛ بنیادی ترین نیازهای شما ؛ یعنی نیازهای روح تان را برآورده سازد .   

افراد مهربان و بی مهر ؛ افرادی که مطابق انتظارات شما رفتار می کنند و آن هایی که نمی کنند ؛ همه و همه را به صورت هدایا و فرصت هایی برای بررسی ؛ شناخت بیشتر و دگرگونی خود می بینید .  

مسئله این نیست که چگونه دیگران را تغییر دهید , بلکه آن است که چگونه خود را دگرگون کنید تا تجربه های دردناک را تکرار نکنید .  

 

هنگامی که صمیمیت را به زندگی می آورم : 

دوست جهان می شوم و جهان هم ؛ دوست من می شود . 

به استقبال رویدادها می روم و در برابر آن ها مقاومت نمی کنم . 

انرژی در حالت عشق و اعتماد ؛ دستگاه انرژی مرا ترک می کند . 

قدر خود و دیگران را می دانم.